ayak týrnaklarýna kül olarak çöken son ýsrarda kalbinin dayandýðý kapýlarýn demir olmasý karýnda itilmiþ elmas hislerinden çocukluðunun,ihanet çelenklerinin zamanýna karþý duran çaresizlikler kazandýn sen hayat dedikleri savaþlarýn aþamadýðý yalnýzlýðýn için
iþte, bir gün bir kaplumbaðayla oturup paylaþtýðýn domatesin anýsý iþte aþk boyunlu çýlgýn cinleri kara kýzýl üzümlerinin kendinden bile sakladýðýn kimsesizliði aykýrýlýðýnýn ve iblisin bir daha deneyemeyeceði cennetlik yenilgilerin bak yara veriyorlar tel tel, seni kelimelere kin tutanlar için
bu katran,iþte bu gölgende gezinen kanýn ayaklarý,tapan tanrýn doðru ile yanlýþ arasýnda kavrulmuþ gerçekliðine çekilmiþ tenin gidilmemiþ bahçelerdeki söylenmemiþ kokularý korkularýn dolanýyor ve uluyorlar karanlýðýnda dehþet içinde kendi aydýnlýklarýnda kaybolanlar için
Sosyal Medyada Paylaşın:
LuyCiyano Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.