Eylül Gözlerim
Gizlemedim özgür lügatleri
Her gördüðüm hüzne nehir oldum
En ilk söyledim
Kilitsiz düþlerimi
Renklerin kördüðümünü izledim
Hem de bir ömür boyu
Figanlar devrildi üstüme
Ýðneledim, Kýl ipine baðlý Ýnsanlýk kimliðimi
Gölgedeki takýntýlarý þerbetledim
Bakýþtaki ýssýzlýðý menzilledim
Yalanlara,
Yalansýz yalan söyledim
Týpký þairler gibi
Zoru ezberledim
Sorguladým, Sorgulandým…
Baþlangýç noktama dönmeyi kabullenemedim
Ne yana gitsem iðreti düþtü cümlelerim
Üþüyen cesetler diyarýnda
Ýþlerken aþk için ölmenin gerekliliðini
Günahlarýn masumiyetini örtünüp
Gün batýmlarýyla tanýdým zebanileri
Uzaðýnda kalsam da þimdi
Kaybedilmiþ bir ömrün son arifesiyim
Kaþýmý eðip yakmadým
Kalbime yansýyan þavkýn cemalini
Ertelenen yenilgiler
Zaferlerle sonuçlandýrýlabilir mi?
Kaç çocuk acý çekmeden büyür ki
Þefkatsiz bir anne ninni söyler mi?
Günahlar hangi kaba doldurulur
Bilmedim, bilemedim
Karanlýðýn döþüne sýkýlmýþ kurþundu benimkisi
Nice kusurlar yüklendim
Ama…
Asildi, þah duran damar
Uymadý aksanýma
Köz yaðmuru sebeplerim
Uðrunda öleceðim bir yârim olsun istedim
Demiri çürüten zehrini soludum yüzlerin
Bela meclisinin önünde korkularý çelikledim
Küfür ederek geçsem dedim
Utandým
Yeri deldim
Sinmedim…
Cesaretin yüreðini koydum aklýma
Düþmedim inatlara
Açýldý perde
Gördüm
Ýhtiras hâkimken þehvetin katlarýna
Hayvansý duygulardý soyunan
Ýt doyuran koyunlarda
Aþk soysuz talana gebeydi
Mahremin çarþafý serilmiþti ulu orta
Ýhanetin kýzaran ufkunda
Çorak zevklerin dudaklarý ýslatýldý
Çakal pay koparttý
Meraklýsýný ayarttý yýrtýk bacak
Þehrin maðaralarýnda
Kadehler büyüttü engerekler
Þahmeranlar türedi ün pazarýnda
Örümcekler tuval oldu geyþaya
Sütunlar esnedi
Çamurlaþtýkça Cleopatra
Mayýnlar döþendi
Kýldan ince, kýlýçtan keskin
Maveranýn tam ortasýna
Ýþte…
Taciz edildikçe ürkek seslerin alýmlý çehreleri
Ýçim týrpanlandý
Kanadým…
Kaç kez yola çýktým ölmek için
Ruhsuz tebessümler,
Ardýnda çýplak ayaklý sancýlar býraktý
Topraða atýlan tohumdum, çatladým
Aklýn yolunda
Aciz in faciasýna soyunan duygularýmýn
Haþarý nesnesi ayaklarýmý
Baþýmýn üstüne koyup
Yýkýmý mý yok ettim
Uykularý titreten kalem kýrýldýktan kez
Bilirim, cellâtlarýn dualarý olmaz
Sevdalýsý olduðum kýzýl þafaklar sönmeden
Elbette, karýncalar çýkartmalý öçlerini
Rahatlatmalý içlerini
En acýyý güvendiklerimden aldým
Ebabillerin taþýdýklarýndan öðrendim
Kutsalýn ibretini
Azmin makamýnda ihtilal kaçýnýlmazdý
Sabýrla keskinleþti hançerler
Tanýdýkça küçüldü devler
Kapris sahibini kundakladý
Sýrat günahla inþa edildi
Kaf, kurþuni bir sevdaydý
Çalsýn, söylesin, eðlensinler
Kurtuluþum var
Ziyan olmadan ömrüm
Ey… Rahmeti doyuran söz
Þahadet benim ilk hakkým
Rükûdan baþkaya eðilmez baþým
Önündeyim nura giden kapýnýn
Kavruk semtlerin kurþun kokulu sokaklarý yok artýk
Að kayalarýn berrak sularýna dalýp
Kýrk gözeden arýndým
Avuçlarýmda
Zemheriden kalma güneþ kýrýntýsý
Nasibini bekliyorum
Gün doðumlarýnýn
Ben hiç kendime aðlamadým
Yuvayý terk eden güvercindi gözyaþlarým
Yüzümde sonbahar
Eylül gözlerim
Arþa yükseliyor sefil yakarýþlarým
Katar, katar âminler dileniyorum
Benimle yarýþan mahcup beden
Ýzine düþtü derin vadilerin
Eyvahlar sur oluyor
Tövbeler örüyorken ukdelerim
Kölesi olduðum sahibim
Elbet ki açacak pencerelerini gök kubbenin
Nicedir,
Yüreðim aþk biriktiriyor
Asuman duygularým sebil
Bereketini istiyor sevgilerim
Biliyorum
Ölü kentte en çok ben öldüm
Utangaç katiller gibi
En çokta sevdiklerim vurdu beni
Gidiyorum…
Hani…
Tek gerçek ölümken
Yalan olan dünya
Bir varmýþ bir yokmuþ
Ben deðilmiyim yani…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.