karalama
bu gün ölmeye söz vermiþtim
uçurumun kenarýna kadar gitmiþtim
ben kimseyi düþünmezken þu hayatta
bir Allah kulu beni düþünürmüþ yarýnýmda
tam atlayacakken uçurumdan
belime dolandý biri arkamdan
tuttu beni býrakmadý bu hayattan
iyi ki de tuttu yoksa olmazdý bu satýrlar
_________________________________________________________________
sarýyla kýrmýzý buluþmuþ
turuncu birden oluþmuþ
güneþin kýzýllýðýnýn rengi olmuþ
bir tutam portakalýn tadý olmuþ
_______________________________________________________________________
bir akþam üstü üþüdüm
üstümü örtecek biri yoktu
bir akþam üstü çay demledim
birlikte içecek biri yoktu
bir akþam üstü dertlendim
derdimi anlatacak biri yoktu
bir akþam üstü sessizce öldüm
cenaze namazýmý kýlacak biri yoktu
_________________________________________________________________
ne kitaplarda tarifi ne de baþka yerde
yaþanýlarak öðrenilecek bu yerde
yanýp tutuþtu ateþi içimde
konuþmak istedim konuþamadým yine
bu gün sustum yine herkesin önünde
haksýzý haklý yerine koydular bu þehirde
yýldýz gibi kayan hayatlar var þimdi ilerde
kimse bi þey diyemez eþitlik nerde
madem insanýz o zaman hepimize
ayný deðeri verip koysunlar ayný kefeye
çok bekledik gelmedin yine be
nerdesin özgürlük nerdesin ey kardeþ nerdesin
gönül yýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.