EŞEĞE KULAK VER!
Ayaðým korkardý; basmaya yere.
Kimi yer çamurdu kimi yer dere,
Sýrtýmda semerden kalma bir bere;
Ýnsan olmak mý zor, eþek olmak mý?
Yüküm hep odundu, yemim hep saman
Gaddardý sahibim, vermezdi aman.
Sýzlardý etlerim yattýðým zaman!
Ýnsan olmak mý zor, eþek olmak mý?
Bazen inat eder kasardým baþý!
Býrakýr sopayý vururdu taþý;
Benden epey küçük veledin yaþý,
Ýnsan olmak mý zor eþek olmak mý?
Bir çuval samana bir avuç arpa;
Her zaman karnýmda bir koca sýpa,
Semerde sokulu, dururdu sopa;
Ýnsan olmak mý zor eþek olmak mý?
Süleyman Üstün 1996 Pendik
Sosyal Medyada Paylaşın:
ümit ışığı 2010 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.