köyümde dört Mevsim

Köyümde Dört Mevsim

KIÞ

Tezekler sobada, goylanadursun,
Toplanmýþ komþular köy odasýna.
Kavurga kavrulsun, hedik vurulsun
Hazýrlanýn hikayenin hasýna.

Ziyafet sonrasý baþlar destanlar,
Pür dikkat dinlerdi bütün ahali.
Kýrk arþýn uzarmýþ çatal zülfükar,
“Muhammet pek darda, yetiþ ya Ali”

Kulaklar alýþýk bu nidalara,
Doðrardý zülfükar münafýklarý,
Dualar ederdik kahramanlara,
Okurduk peþ peþe fatihalarý.

Yarýnaysa Eba Müslim destaný,
Emevi tahtýna bu pir son verdi,
Bu kahraman yakaladý Mervan’ý
Bu destanlar düþlerimi süslerdi.

Babalar odada anneler evde,
Hep böyle geçerdi kýþ geceleri
Kýzlar çuhralýkta, gençler kahvede,
Düðündü, dernekti düþünceleri.


BAHAR



Kýþ bitmiþtir karþýlarýz baharý,
Birden deðiþmiþtir köyün havasý,
Kadýnlar karýnca, erkekler arý,
Ah bir de olmazsa sýnýr davasý.

Martýn yarýsýnda sezilir bahar,
Yeþerir yamaçlar, yeþerir beller,
Yazýda, yabanda tüm köylü zahar,
Kadýnlar çapada, beyler bað beller.



YAZ


Baþaklar sararmýþ, girer ýrgatlýk,
Bin gayretle kaldýrýrlar harmaný
Bu dökülen terler kýþa rahatlýk,
Güz aylarý düðün, dernek zamaný.

Köylüm ektiðini biçer yaz ayý,
Borçlarýný öder, düðün düþünür,
Pazarlara tutar tayý, buzaðyý,
Baþlýk parasýný istiyor dünür.


Ve SONBAHAR

Büyük evde çuval, çuval erzaklar,
Göz atýlýr ahýr ile aðýla
Çatýlara dikilmiþtir bayraklar,
Her þey tamam okuntular daðýla.


Fýrdolayý dizilirdik halaya,
El ele bekarý, evlisi, dulu,
Zurnacý da baþlar yeþil aynaya,
Davulcuysa patlatacak davulu.

Ýþte böyle geçer köyde mevsimler,
Hep ilginçtir köyün on iki ayý,
Bunlarý yazdýrdý eski resimler,
Gurbet elde kim özlemez sýlayý.


Memduh Çökelek



(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Sosyal Medyada Paylaşın: