TÖVBE
Zamaný da yakmýþlar, kokusuz bir kül þimdi,
Ardýna takýldýðým, aðarmýþ kakül þimdi...
Telini esirgeyip, çöz diyor neyin varsa,
Gülünü esirgeyip, güz diyor kim sorarsa.
Mücella bakýþým yok, yok gözümde meneviþ,
Bu kadar sabrým yoktur, deðilim postsuz derviþ.
Dizgin tutmuyor ruhum, uslanmayý da bilmez;
Dört yana savrulur da, bir sana doðru gelmez.
Çakýrkeyf bir tutkunun, kýrýlan marpucuyum,
Ya yollarýn kapalý, ya ben kör bir yolcuyum.
Acý bir ýslýk düþer, karanlýðýn üstüne!
Yorgun kanatlarýyla, kuþlar uyanýr güne...
Kuþlar havalandýkça, kendimi sýnýyorum,
Aðarýnca ufuklar, sen geldin sanýyorum.
Yorgun kanatlý kuþlar, yanlýþ dallara konar,
Tükenmeyen yollarda, mavi gagasý kanar...
Artýk anlamý yoktur, kapýlarý sürgüle,
Tövbe ettim ben artýk, hem kaküle, hem güle...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.