Parmak Uçların Üşürse

Parmak uçlarýn üþürse Temmuz ortasýnda.
Arsýz yangýnlarý doldur yamalý heybeme.
Ve yýldýzlarýnla tutuþtur yaralý yüreðimi.
Öyle bir tutuþtur ki ;
Küllerimden güneþ huylu çocuklarýn
Bembeyaz umutlarýný çizeyim avuç içlerine..

Bozkýrlarýn dudaklarý kurursa
Gülüþlerinde açan bahar mevsiminde.
Gözlerime býrak nazlý bulutlarý.
Öyle bir sök ki gözyaþlarýmý yerinden.
Kirpiklerimin neminden
Gökkuþaklarýný dizeyim saçlarýnýn tellerine..

Mürekkebin acý diye düþerse
Yüreðinin engin okyanuslarýna.
Kaldýrma beni senli rüyalarýmdan.
Sanma ki rüyalarýmda gülümsüyorum;
Her nefesimde senin acýlarýna yanýyorum.
Ne olur acýlarýný sür suskun dudaklarýma.
Öyle bir sür ki;
Her soluðumda,
Yetim martýlar kanatlandýrayým dualarýmdan.

Ellerindeki düþ kýrýntýlarý birer birer
Karýþýrsa gecenin karanlýðýna.
Arama beni kör kuyularýn dibinde.
Ilýk meltemlerin koynuna girip
Bulutlarý emecegim yaralý dudaklarýmla.
Kirpiklerime giydirip nazlý yaðmurlarý,
Her damlasýnda
Mutluluklarý dolduracaðým gözbebeklerine.

24.04.2006
Sosyal Medyada Paylaşın: