Hiç hesapta yoktu
ama oldu
Sükût kabýna sýðmaz oldu
doldu
doldu
Küçük bir þerâreyle kor oldu
Hiç hesapta yoktu
Aslýnda hayâli bile zor
çok zordu
Onun gözleri denli bir þiir
hayâl sýnýrlarýnýn sonuydu
Onun dudaklarýna deðmeyen bir harf
nasýl þiir olurdu
Ve elleri...
ah! O elleri...
elleri gibi ak kaðýtlar...
Düþünmesi bile zordu.
Sonra þiir yazdýðýný söylemek
zordu
hem de çok zordu
Hiç hesapta yoktu
ama oldu
Aþk vardý
söz oldu
Gözleri vardý
gözlerim doldu
doldu
Þiir oldu
Aslýnda hiç hesapta yoktu
bu baharýn gününde sevdalanmak
ona tutulmak
gözlerinden
d
ü
þ
m
e
k
dudaklarýnda yanmak
ve ellerinde...
ah! O ellerinde karar kýlmak...
Hiç hesapta yoktu
ama oldu
Bahar oldu
aþk oldu
þiir oldu
Hiç hesapta yoktu
Gözleri gözlerime doldu
Hiç hesapta yoktu
ama oldu
Aklýmdan bile geçirmemeliydim
ama geçti
Onun gözleri denli geçti
dudaklarý gibi
elleri...
ah! O elleri gibi
Bir an zihnimi yýrtýp geçti
Hiç hesapta yoktu
ama...
Hiç hesapta olmayan oldu
Akrep gerçeðin üzerinde durdu
yüreðim doldu
þiir kor oldu.