Gözlerimi kapatınca gel
düþ olsun senin adýn
düþlerimde aðlayan kadýn
buz keser rüyalarým
yüreðim böyle çarparken geceye
soluk bir mavý olur düþersin yastýðýma
gözlerimi kapatýnca gel
ellerim dað toplar gözlerim deniz
bir ruhta iki ayrý bedeniz
belki aþktýn
belki özlediðim düþ
sende her mevsim bahar
bende çoktan bitti kýþ
eþgalini unuttum mutluluðun
sabýkalý gecelerimden sýyrýl
kýr hücrenin zincirlerini
ve gözlerimi kapatýnca gel
baðla gözlerini bulutlara baðla
þehla sevdalara sokul usul usul
sus !þimdi sus Allah aþkýna
acýya inat sus!
feleðe inat sus!
bak baharlar doldurdum ellerime
çöl vurgunlarýna inat iç! kana kana
olanca sususluðunla
gözlerimi kapatýnca gel
sen gözlerimde oturan kadýn
sen bana erken ben sana geç
sil bir kalemde sil
geç bir kalemde geç
aþk deme bana sakýn
belki sen aþksýn tepeden týrnaða
her zerren aþk kesmiþ
bakma bana öyle öksüz gözlerinle
ben topraða hasret
ben kendime yabancý
ben ecelin dudaklarýnda ýslak serçe
sen kýþ ortasýnda
mevsimleri þaþýrmýþ badem çiçeðim
baharlar gelmeden
gözlerimi kapatýnca gel
yüreðim demli çay kývamýnda hüzün tutar
yüreðimde eþkiya artýðý geceler kanar
mayýnlar patlar kirpiklerimde
sen gelirsin aklýma direnirim aþka
hüsam bir þarký takýlýr saçýmýn her teline
sus! sus! konuþma
sus Allah aþkýna
yüreðime yüreðini bandýran kadýn
kalbime düþtü bu gece adýn
öylece kal
ve son bir teleþla
gözlerimi kapatýnca gel
NÝLÜFER GÜR GÖKDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.