Aşktı Senin Adın

Ey aþk...
//Boðazýma düðümlenip içime düþtükçe nefesin
Susmaktý senin adýn...
Tutsak kaldý yüreðimde tek hecelik vuran sesin...//

Ne zaman giydimse üzerime elbiseni
Yüreðime bir beden hep küçük kaldýn
Ya sevdamýn kollarý çok uzundu
Ya da gönül kapýmý fütursuz çaldýn...

Ey aþk...
//Kara kýþý sarsanda hüzün kokan tenime
Yanmaktý senin adýn...
Ýçimdeki ateþini söndüremedin...//

Baharlara saklasanda dört mevsim adýný
Her mevsim gözlerimden bin yýl ýraktýn
Eylülleri aratsada sýðýndýðým iklimlerin
A/kýþýna yüreðimin bilki en son duraktýn...

Ey aþk...
//Yaralý bir kuþ sesiyle inlese de sunaklarým
Haykýrmaktý senin adýn
Bendeki sedaný dindiremedin...//

Hangi dalýna konduysa kalbimin güvercini
Mevsimsiz dökülen bir kuru yapraktýn
Ne vakit vuslat eksem yüreðimin otaðýna
Güze bulanan ellerinle bir çorak topraktýn...

Ey aþk...
//Gazel olup dökülsen de avuçlarýmdan
Yeminler sýyýrdým ben parmak uçlarýmdan
Bir zalim tene girip vursan da baðrýmdan
Vurgundu senin adýn
Bendeki seni öldüremedin....//

ARZU KARADOÐAN
05,01,2010





Sosyal Medyada Paylaşın: