TÜKENMESİN UMUTLAR

Minik bir serçe balkonumun demirinde
Ürkmüþ besbelli bir korku üstünde
Sessizce titriyor yanlýzlýk içinde
Belli oluyor gözlerindeki hüzünde

Kapkara bulutlar çekiyor bizide içine
Çaðresizce dertler olduðu sürece
Bir parçacýk mutluluðu esirgeme
Yaþama umudu kalmamýþ hayallerde

Yüreðimiz karanlýðý yaþýyor sessizce
Güneþ her sabah yeniden doðdukça
Dünyamýz dönmeye devan ettikçe
Tükenmesin umutlar gün geçtikçe


NÝHAL 05.01.2010











Sosyal Medyada Paylaşın: