Benzer
Manayý kalbinden silersek Türk’ün,
Kurumuþ aðaca,dallara benzer.
Laf ile gemisi yüzse bir ýrkýn,
Fýrtýnada sazdan sallara benzer.
Saðýndan solundan budansa özü,
Þaþý görüp þaþý bakarsa gözü,
Zalimin önünde susarsa sözü,
Aðýzda lal olmuþ dillere benzer.
Türk diniyle bulur esas özünü,
Yokuþa çevirmez asla düzünü,
Verirse elinden büyük kozunu,
Eþini kaybetmiþ dullara benzer.
Ýnsanlýk Türklüðün daima düþü,
kafayla tas ile olmaz bir iþi,
Çekilirse eðer tek azý diþi,
Yüz yaþýna deðmiþ kullara benzer.
Hakký söyler iken kýrmaz kimseyi,
Eliyle düzeltir daðý tümseði,
Küçük görür ise tek karýncayý,
Devasa, içi kof Fillere benzer.
Baþý dikçe yürür þaþmaz yolundan,
Düþeni kaldýrýr tutar kolundan,
Arabý,Acemi kovarsa dinden,
Saçlarý dökülmüþ kellere benzer.
Gerçeðin önünden koþup kaçarsa,
Þerbet diye aðu zehir içerse,
Önüne çýkaný silip geçerse,
Ýçi Cüruf dolu millere benzer.
Doðruyu söylerim gören olursa,
Adým Hüdaverdi soran olursa,
Türklüðü hakkýyla bilen olursa,
Bileði çelikten kollara benzer.
05.10.2007 Kütahya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüdaverdi ER (Hüdai) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.