Âmâ bir tebessümü býrakýp gözlerime Gittin, gecelerce sessizliði dinledim. Bir avuç gözyaþýnda sensiz ve boynu bükük, Hazana mesken olan bahçelerde inledim…
Sükûtun gergefine iþledim þiirleri, Vefasýz bir yürekten ömrüme kan damladý, Hasretin yollarýnda gördüðüm þehirleri, Ayrýlýk son þafakta kalbimde adýmladý…
Her þiir tek sevdanýn nihanýdýr dilimde. Sýr büyür aðýr aðýr yüreðimde an be an. Böyle derin þir-pençe görmemiþtir Selim’de, Ne yâr bana meftundur ne de ben yâre sultan…
Kölesiyim bir ömür tükensem de baðýnda, Bu þiir son þiirdir o yâr böyle bilmeli. Yokluðuna yaþadým delikanlý çaðýmda, Artýk vakit tamamdýr usul usul gitmeli… Son nefes bu bedeni böylece terk etmeli…
Yusuf MESCÝOÐLU 01.02.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
bahçıvan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.