kalbin rahmine düþen piç haram keder iblisi eksiksiz bir doðum için siyah örtüsünü kemiriyor tanrýnýn
yüzün bunalýyor maskeler taþýyor çizgilerinden
içine diz çöküp mýrýldandýðýn düþler diþlerini terliyor ensenden
II
gözlerini yoran etten sýnýrlarý yeryüzünün gök ölçüsüzlüðü sönmüþ taþ ve duvarlarýn bitiþik dili; sessizlik nereye baksan demir çerçevesi ruhun nerede dursan tek kiþilik bir oyun aðlayan, acý çeken kalbindeki piçe bölünen yalnýz bir adam
mekan gece perdeler tam sýr ve ýþýk
ýþýk yok !
ne sussan hep karanlýk ne konuþsan hep karanlýk
III
diðerinin aynýsý baþka bir gece bu da yarýnki gibi olacak biliyorsun
perdeler tam sýr ve düþler
yine hayatla hazýr mýsýn rahminden bir ölüm düþürmeye
Sosyal Medyada Paylaşın:
LuyCiyano Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.