İncir Ağacı
Onun da yüreði var
bakmayýn dal budak saldýðýna
hoyrat deðildir
hiç soðuðu sevmez incir
uzatsan elini biraz sertçe kopar kollarý
sýzar yanaklarýndan sütü
duyarsýzlýðý sevmez sütbeyaz aðlar aðlayýnca
bir kuþ gagalar meyvesini balý akar
ellerini gizler incirin yapraklarý geniþ geniþ
sýcaklar yüzünü yýkar
dallarýnda tetikte uyur yýlanlar
yýlanlardan ürkmez
býçaktan korktuðu kadar
ama en çok kuþlarla çocuklarý sever
dalýna bir incir kuþu konar neþelenir
hani dili olsa öter cik cik
uçar incir kuþu mahzunlaþýr
bir çocuk koparsa meyvesini olur pür neþe
güneþe türkü söyler gönlünce
yapraklarý kýskançtýr saklar olgunlarýný incirin
kuþlarýn gözleri keskin
göz kararý
bilirler en lezzetlisini en olgununu meyvelerin
bilmez incir karý zararý býçak deðdirse tenine yaramaz bir el
yanar caný aðlar gövdesi sesi hiç çýkmaz
hoyrat davranýrsanýz incinir…
çocuklarýn ve kuþlarýn sevgilisidir nazlanmayý bilmez
utanýr gözyaþlarýndan aðladýðýnda mendil istemez
incire incir diye ünlemeli
yemiþ deyince ses vemez...
Ankara,04.01.2011 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.