On Dokuz Yaşım

Sene bin dokuz yüz doksandý
Henüz on dokuz yaþýndaydým
Henüz gençliðimin baharýndaydým
Dünyanýn dert yükünü çoktan omuzlamýþtým
Ne çocukluðum nede okul anýlarým
Hiç bir þey yoktu hatýrýmda
Bir sen vardýn aklýmda
Bir sen vardýn yaný baþýmda
Yani içimde yani kanýmýn her zerresinde
Bir tek sen vardýn...

Henüz on dokuz yaþýndaydým
Mevsim bahardý
Ve her baharda umutlarýma karlar yaðardý
Hüzün kokan bomboþ bir odam
Bozukta olsa bir daktilom
Ve her gün kýrýlsa da
Sevgiyle dolu bir kalbim vardý...

Nasýrlaþmýþ duygular gün gün çürürken
Yaþanmamýþ da olsa benim umutlarým vardý
Susarak bir köþede ölmek deðildi inadým
Ýnadým mutluluktu sevgiydi aþktý
Ve bir onurum vardý
Asla ayaklar altýna almadýðým
Dimdik bir baþým vardý namerde hiç eðmediðim...

Ve kavgalarým vardý haksýzlýða mutsuzluða karþý
Kavgalarým vardý özlenen o yar için...

Ve sen!...
Kavgamýn tek galibi
Sen aklaþmýþ saçlarýmda izin
Sen her tebessümde yüzümdeki hüzün
Sen uðruna onurumu yere serdiðim
Sen sýrtýmdan yediðim hain hançer
Keþke hep kavgalarýmda kalsaydýn
Keþke hep beklediðim o yar olsaydýn
Keþke hiç gelmeseydin
Yani hiç ölmeseydim...

Sosyal Medyada Paylaşın: