Durma hadi sen de git! yalanýn kucaðýna
Emzirdiðin umutlar, onun yetim çocuðu
Birgün þâhmerân olup, dolanýr bacaðýna
Þeytân da geri alýr, senden mavi boncuðu
Sokaklar seni yutar, sokaklar bir ejderha
Çelme takar ayaða, o deyyûs kaldýrýmlar
Bekâreti bozulmuþ, çýkar, rûhun sabaha
Gözünü kör etmesin, yaldýzlý yýldýrýmlar
Dinle, sokaðý dinle! köpekler havlamakta
Her yer örümcek aðý; takýlmýþ kelebekler
Bir parça ciðer için, âlem miyavlamakta
Kaldýrým taþlarýnda, emekliyor bebekler
Karanlýktan nûr çýkmaz; boþadýr o telaþýn
Uzun gecede düþme, koþarken düþ peþinde
Çöplükte çürümesin, bir muz gibi, naaþýn
Gölgen bin âh çekecek, derin iç çekiþinde
Yaðmur damlalarý da hüzün þarkýsý çalar
Gece yarýsý dilin, bir türkü mýrýldarken
Gamlar kapýna vurur, elllerinde bohçalar
Aðaçlar derin derin, esneyip horuldarken
Hayat denen aðacý, bir gece rüzgar sallar
Ve yaprak gibi düþer, sararmýþ hayâllerin
Gamlar gönül baðýna, kargalar gibi dalar
Kara kýna yakacak, o bembeyaz ellerin
Soner Çaðatay 3 Ocak 2011 / 00.00/ Wuppertal / Almanya