Hayat Eğrisi

Hüzün kaplý Sokaklarda
Rüzgarlar usul usul boþaltýyor yükünü
Kasým bitip aralýða dönüyor

Ellerim parkamýn ceplerine emanet
Yüreðim sessiz bir gecenin koynunda

Gece cellat olmuþ boðazlýyor denizleri
Ayrýlýklar çalýnýyor yitik sevdalarda

Toprak ana yalnýzlýðýmý öpüyor
Ay kendinden geçmiþ sarhoþluðundan

Bir ihtimalin peþi sýra adýmlýyorum
Sokaðýn karanlýk yüzünü

Nasýl bir yalnýzlýk
Nasýl bir yüreksizlik
Aþaðýlýk bir yaþam eðrisine

Diþimi sýký sýka gidiyorum
Ruhunu üç otuza satmýþ
Bu þehirden...














Sosyal Medyada Paylaşın: