Ürkek bir ardýç kuþu gibi gelirsin ötelerden Abrul bulutlarýnda kaybolan utangaç güneþler gibi Göz açýp kapayýncaya kadar gittiðin yönde kaybolursun Þaþkýna dönerim adresini karlý daðlara sorarken
Önce atardamarlarýmda donuverir yalnýzlýðýndan üþüyen bakýþlarýn Uçuk griden daha koyu bir esmerlik Kabus olup dört yanýmý sararken bir umman gibi Bütün varlýðýný benden alýr Ve sonra hurdaya döndürür yüreðimi Yerleri belirsiz dipsiz kuyulara salarken
Tedirgin bir göç saatini aralar zaman Ýmgesel iç yolculuðum çýkrýk oluyor içimde Birbirine hiç deðmeyecek yaþamlarý sararken
Nice sevda sözlerim öksüz çocuklardan farksýzdýr, o an Bildiðim nehirler mavisi gözlerin yýldýzlar gibi Sendeki her þeyimi alýp, kaybolur Yýlgýným, örselenmiþ ve suskun Yalnýzým bað bozumlarýndan arta kalan gazellerimi toplarken.
Üzülme yaralarým,kanama boþu boþuna, Dermansýz kal öylece... Varsýn iflah olmaz bir geriye dönüþ olsun, yaþam Dalýnda sessizce solarken.
Bilirsin ki Maðrurdur baþlarken her aþk, tutuþup kavrulurken... Mahzundur sönen her aþk, kül olup savrulurken...
Necdet ARSLAN Sosyal Medyada Paylaşın:
Necdet ARSLAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.