Beklemenin acýsýný bilmedim hiç.
Her zaman,
Gitmelerin buruk hüznü vardý içimde.
Yýllarca,yollarca gittim hep...
Ekmeðim,aþým,yoldaþým
Ve... sýrdaþým oldu Kamyon’um.
Ýçimde hep gitmelerin burukluðu vardý..
Beklemeyi bilmedim hiç.
Uzunyayla’da Motor kayýþým koptu,
Kuskun kýran rampasýnda frenim patladý,
Ulukýþla da Kar’da,
Bir tarlaya uçtuk Kamyonumla.
Ama... Beklemenin acýsý deðilde,
Gitmelerin hüznü vardý içimde...
Hüzünler,
Kýzgýn demir misali yüreðimi daðlarken,
Hasretin yüreðimden sökülürken
Ýþte böyle duygularým kaðýda dökülürken
Bekleme sýrasýnýn birgün bana geleceðini,
Düþünmedim hiç...
Seni beklemenin nöbetlerindeyim þimdi.
Bu aralar pek keyfimde yok hani
Gözlerim dalýp dalýp,
Uzaklara bakýyorsam
Hasretinin ateþiyle yüreðimi yakýyorsam,
Hiç kimseler bilmeden,
Seni sevmenin Gururunu yaþýyorsam.
Her gece uykumda bile,
Gözlerime yumruk gibi iniyorsa sensizlik.
Kan ter içinde uyanýyorsam uykudan....
Ve...yine de binbir umutla bekliyorsam,
Özlüyorsam seni..
Þimdi anlýyorum beklemenin acýsýný
Ha bugün,ha yarýn diye beklemek..
Helede gelmeyeceðini bile bile
Beklemek ve sevmek seni..
Ölüm deðildir belki
Ama... ölümün ikiz kardeþidir...
A.Nevzat Uçar.
17/Aralýk/2010..Saat:17-15.
Tuzla/Ýstanbul....
Nevzat Uçar
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.