Hayat yorgunu,
Gönül vurgunu,
Yürek sevdali bir Can..
El pençe divan gelip durmusum kapinda.
Rüzgar savruðu nice aþklarla
Kimbilir hangi köþelerde aðlamiþ,
Hangi limanlarde unutulmuþum.
Ask denilen Kumarda
Kazanmamis yutulmusum.
En sonunda,
Bir esmer sevdanin
Mühür gözlerine vurulmusum.
Kursunlara gelesice ihanetlerden sonra
Yillardir kapatmistim,
Gönül Kapimi Ask’a...
Ne yanginlar var yüregimde’ki
Birbirinden baska..
Simdi...
Öylesine içten,öylesine candan
Sevdimki seni
Bu defa hepsinden baska...
Bu son fasildir ey ömrüm,
Nasil geçersen geç misali
Seni Canýma Can,
Yüregime derman bilmisim.
Unuttur bana,
Hoyratligi,savrulmayi,
Kahir dolu gecelerde aglamayi
Unuttur bana sevgili..
Unutturbana.
A.Nevzat Uçar.
11/Kasim/2010.Saat 02-05.
Tuzla-Istanbul..
Nevzat Uçar
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
== Þiirime Sesi ve Yorumuyla deðer katan Sn: Berat Bahure ANTEPLÝOÐLU Haným’ çok teþekkürler ediyorum..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.