bir insanda kendini aramak olmayanýn alfabesiyle içini yýkamak harf dedik, niye dedik derken hayli kafasý karýþýk, yoðun anlatýyor bu insanoðlu hala kendine þaþkýn hala aklý, yüreði bulanýk imkansýzlarý tertemiz, olabilirleri aðýr dumanlý delirmenin kokusu geliyor burnuma yüreðimden çaldýðým bir parmak kokuda
okumak, yazmak ve anlamak kimi Türkçe kimi ise baþka bir dilde sýnýrlarýn içinde sýnýr çekilmiþ bir kuyu hayat demiþler bu baþý sonu belirsiz hücreye Ýþte; insan; üst üste yýðýlmýþ binlerce zindan
Yasemin ÖZGÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasemin_ozgul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.