Her Gece Saat 2'yi 52 Geçe
Dinlediðim þarkýlarda dahi kendimi arar oldum
Senden bana ait bir cümleye dahi medet umdum
Durdum, düþündüm, tekrar tekrar sordum
Ben bumuydum ben bumuydum...
Sen ki düþlerime tahtý tac-ý kuran umudum
Ayaz gecelerimi kimsesiz sokaklarýnda buldum
Korktum, üþüdüm, zerre zerre soldum
Beni buldun beni buldun...
Rýhtýmlara yanaþan haylaz gemilere uzaktan bakýp durdum
Çapamý çekip sana arkadaþ oldumda sor yataðýmda nasýl uyudum
Boðuldum, kayboldum, aðýr aðýr soludum
Sen kime yâr oldun sen kime yâr oldun...
Sen tahtý tac-ý kýrdýn bu gece
Saati kolumdan çýkardým artýk bende
Sayar durur zaman nasýl olsa bundan böyle
Kaybolan ümitler gibi tek baþýna olduðu yerde...
Ýçimde bir sýzý býraktýn nedense
Çizdim o akreple yelkovaný beynimin en ücra yerine
Unutmam daha ömrümce, uyumadan hatýrlarým inan iç çeke çeke
Zamaný bil istedim sende, her gece her gece saat 2’yi 52 geçe...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.