UTANDIM ( BEKCİ)
Dün gece çok beklettin o sokakta yar beni.
Eller geldi geçti de bir sen gelip geçmedin.
Bekçi bile þaþýrdý berduþ zannetti beni.
Ne hallere düþtüm ben periþandým görmedin.
Bekçi sorular sordu bilsen nasýl utandým.
Mahçup oldum inan ki ,ufaldýk ca ufaldým.
Yaramdan deðil inan,ben sorandan usandým.
Yersiz sözler elinden ne çektim hiç bilmedin.
Yanýmýzdan geçenler bilsen ne garip baktý.
Gözlerinde ki mana ta can evimi yaktý.
Aklým baþýmdan gitti sanki tepeme çýktý.
Çok yalvardým Allaha o köþeyi dönmedin.
Saklayamadým demek yüzüme vurmuþ acým.
Bekçi diyordu bana;aðlama sakýn bacým.
Sen yanýmda olsaydýn olmazdý hiç utancým.
Dikilip te karþýma iþte geldim demedin.
Haber etseydin keþke ben yanýna geleydim.
Darda mý zorda mýsýn gözlerimle göreydim.
Kalma yanýmda dersen,iz üstüne döneydim.
Söylesene sevdiðim hiç mi kýymet vermedin.
Ne hallere düþtüm ben periþandým görmedin.
Yorum ; Azaptar
Mustafa Alandað
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.