BELİNAY
Sen düþlerin koynunda ben hala nöbetteyim.
Gözlerim kan çanaðý görmüyorsun Belinay.
Ne baþý var ne sonu bitmiyor girdaplarým.
Yýldýz olup geceme doðmuyorsun Belinay.
Nasýlda masumsundur þimdi melekler gibi.
Mýþýl mýþýl uykuda týpký bebekler gibi.
Oysa ben uluyorum Kuduz köpekler gibi.
Merhamet edip beni duymuyorsun Belinay.
Nazlý baþý koyduðun yastýðýn ben olaydým.
Saçýnýn her telini buselerle boðaydým.
Ya da yorganýn olup gül tenini saraydým.
Seni nasýl özledim bilmiyorsun Belinay.
Bir gece de bir resme kýrk defa bakýlýr mý:?
Kaðýt ile söyleþip ona dert anlatýlýr mý ?
Ruhum sende esirken söyle hiç yatýlýr mý:?
Berattan yana haber vermiyorsun Belinay.
Ýblis sen suretine bürünüpte geliyor.
Önce ümit veriyor sonra alay ediyor
Ben sen diye inlerken þah damardan vuruyor.
Sessiz çýðlýklarýmý duymuyorsun Belinay.
Ömrümce beklerim ben inan ki senden býkmam.
Sen emreyle yeter bir kez sözünden çýkmam.
Aðrýtmam hiç baþýný bil ki canýný sýkmam.
Sözlerime itimat etmiyorsun Belinay.
Deme ki sakýn bana bunlar sadece laftýr.
Sevda deðil senin ki hadsiz büyük bir gaftýr.
Sevene bunca zulüm inan büyük günahtýr.
Sevmekte bir ibadet bilmiyorsun Belinay.
Gönül kapým açýk bak gel gir hadi arala.
Sevda dan aþktan yana ne var ise sirala.
Ýster yüzümü güldür ister bahtým karala.
Bu can yoluna feda bilmiyorsun Belinay.
Yorum; Mustafa Alandað
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.