DÜŞLER SOKAĞI

Bir düþ sokaðý pazarladým kendime.
En güzel çiçeklerin sende açtýðýný,
Biliyorum
Her mevsimde de baþka bir adýn olduðunu.

Güzellikler,yüzünü kaplarken doðuyor yýldýzlar.
Hayallerimi ýsýtan bir güneþ oluyorsun bazen.
Þehrimin sokaklarýna ýþýk oluyorsun.
Karanlýðýmý nasýl da aydýnlatýyorsun.

Gülmenin güzelliðini sen de keþfettim ben.
Hüznün tadýnýda sende yaþadým.
Uzak iklimlerin boy aynasýný sende gördüm.
Her gece içten içe vurularak,
Yine sadece sende öldüm.

Mutluluk çiçeklerini göz bebeklerinde saklýyorsun.
Hafiften bir gölge düþüyor bazen üzerine.
Kirpiklerinden bir tül perdesi yapýyorsun.
Dudaklarýndan da ...
Sadakat !

Ýþte böyle kokuyorsun sen.
Kimsesizlikte ,acizliðin boynunu vuruyorsun.
Yediveren güllere emir veriyorsun.
Gamzelerinde ki o zehri,
Dudaklarýma döküyorsun.

Adým adým yaklaþýyorum sana.
Sesim...
Bir baþka sessizlik!
Sokaðýnda hüzün yaðmurlarý var.
Çaresizlik celladý yer yüzüne inmiþ.
Sevgilim...
Devamýný getiremediðim mevsimim...

Düþ sokaðým kurudu artýk.
Yalnýzlýðým çýrýl çýplak.
Sevgilim...
Devamýný getiremediðim...
Þehrinde ki ben ! koca bir KAÇAK .
Sosyal Medyada Paylaşın: