GÖNLÜMÜN TOMURCUK GÜLÜ

Gecelere hüzün çöker çoðu kez,
Ve o hüznün orta yerinde sen vardýn,
Sen burkardýn yüreðimi,
Sana olan özlemden bu yürek kor alevler yaþadý.
Üzülme sakýn,
Derdetme kendine,
Öyle öldüresiye deðildi özlemin.
Tatlý bir sýzý vardý seni seven bu yürekte.
Sadece uzun yollara vardý kýzgýnlýðým.
Elini tutamamak,saçlarýný okþayamamak
Ve gözlerini gözlerime alamamak vardý hüznümde.

Gecelere sessizlik hakim olurdu çoðu kez,
Ve o sessizliði þen þakrak hayallerim bozardý,
Kulaðýmdaki sesin bölerdi kasvetli sessizliðimi.
Ve umudum olan varlýðýn,
Delicesine çaðlardý damarlarým da...

Þimdi yine hüzünlü bir gece,
Yaþýyorum yine seni geçmiþte
Hayatýma girdiðin o aný,
Elimin ayaðýmýn titrediði,
Dilimin tutulduðu zamana gittim aniden.
Ne güzeldi bana geliþin ve hep benimle oluþun.
Ýyi ki varsýn deyiþim,
Ýyi ki varsýn deyiþin,
Benimle beraber dim dik duruþun.
Ne güzeldi ve hala ne güzel biliyormusun?
En önemlisi her þeyinle benim oluþun.

Yine hüzünlü ama bir o kadarda güzel bir gece,
Geçmiþi anýyorum, þükran la yadettiðim.
Ýsmin dilimde hece,
Farketmiyor benim için gündüz gece.
Çünkü dileðim olmuþtun,Rabbim’den istediðim,
Vermiþti bana seni,
Çok seviyordum,çok seviyorum hala delice.
Þimdilerde vaz geçilmezim oldun,
Çünkü artýk arzumsun benim,
Emek verdiðim gönlümün huzuru,
Üstüne titrediðim,
Sakýn solma olurmu,
Olurmu, gönül bahçemin tomurcuk gülü...

* * * Ahmet MORAN




Sosyal Medyada Paylaşın: