Aybaşıyız Canım

I

bütün gün dolandým durdum
bir gün daha kýsaldým hayatýn önünde
bulamadým o kaybettiðimiz þeyini
o þeyin neydi ki ve biz kaybettik mi sahi
derken gece,

bütün çekmeceleri karýþtýrdým
hüznün her renginden çekmecilerimi odamýn
halýlarýn altýna baktým,korkunç !
gökyüzü kadar bir yalnýzlýk,korktum

eski defterleri yokladým
kurumuþ bir kaç gül yapraðý
kafamda nemlenmiþ
pas tutmuþ bir kaç þey
ve boþluða dair,bir dize
’içindeki boþluðun içine kadar
git’..

gide gide hüznümle intihar arasýnda þiþen
varlýðýmý ezen koca bir kapý
belki de kaybettiðimiz þeyin o kapýnýn ardýnda olma ihtimali vardý
belki de tamamlanacaktý her þey yokluðumla, belki de intihar..

ama hayýr,ben iþte
tenha adam,buðu,duman
gölgesine yapraklar toplayan
ama rüzgardan korkan saçma adam
sabahý gördüm, önünde seni

-yirmi beþ yýldýr seni bekliyorum
açýlacak mý bir gün kapýlarýn
-tamam bensizliðim,geliyorum

II

kafka ve milena ne yaptý ne yapýyorlar þimdi topraðýn altýnda
bütün yokluklarýna bölünmüþken
onca küçücük kýl kadar parmaklarýyla
hissediyorlar mýdýr kendilerini,yani
belki bir parça bizi,
biliyorlar mýdýr neyini kaybettiðimizi
o ne olduðunu bile bilmediðizi bizim yerimize
anlayabiliyorlar mýdýr

-yok, bugün daha buðulu yüzün
peki konuþma,silinmesin

yok,yoktur onca böceðin bir araya gelip
bir þeyleri bilme kudreti
ve iþte daðýlýr umut
bu sigaradan düþen gibi

-senin ruhun kül ama elin
kültabaðý deðil sevgilim
atsana artýk þu izmariti

-afedersin tatlým bu ölüme henüz alýþamadým
-ne dedin sevgilim söyle ,anlamadým
-çok yalnýzým tatlým, çok yalnýzým

III

ben çok þeyi bildiðimi sanýyordum yar
demek bütün ömür aldandým durdum
oysa hemen hemen et hemen hemen kemiktim
bir þeyi bilmediðimizi bilen kadar

ne olurdu anlatsaydý bilen en azýndan
bir þeyi bilmediðimizi nerden bildiðini
hani bu yer umut’un dünyasý ya
ve belki ve sahi...ne dedim ben yine ah

-ah o umut dediðin de kim
senin yokluðundan mý benim mi
-bilemedim güzelim
bilemedim

V

þimdi kaldýrým altý arka bakýyor gözlerin,
gözlerimiz
az sonra yaðmur boþalacak belli
ve o upuzun aralýktan kentin dýþýna çýkacak bakýþlarýmýz
ve belki biz bakýþlarýmýzdan önce çýkmalýyýz
ve bak caným seviþmek istiyor belki,
belki de biz hep abazayýz
belki de hep bu tatminde tamamlýðýmýz
belki de týrnakla týrnakla
dudakla dudakla,kan kana seviþirken
o kaybettiðin þeyi bulacaðýz

-galiba caným biz ruhen hep aybaþýyýz
-þairiz biz iþte hep böyle þairiz

IV

bütün gün dolaþtýk durduk
iþte gecenin önü
merhaba yalnýzlýðým,yoruldum
-caným, küle küle
bir gün daha kýsaldýk boþ yere

Sosyal Medyada Paylaşın: