Adam , yola düþtü. Uzaðýn ilmiðine düðüm atacaktý. Dönüþsüzce gidebilme cesareti içinde tarihe sýrlanýp, kaybolacaktý.
Adam karýncayý gördü ilk, ki atasý Harran sýcaðýnda, belli olsun diye safý su taþýmýþtý Nemrud’un Ýbrahim’i okþayan ateþine.
Adam aðustosun ortasýndan geçti. Kucaðýnda etli butlu bir dansöz önünde masalsý mezeler masalýný yaþýyordu aðustos böceði. Þarkýsýný söylüyordu: O çalýþmazsa gece gündüz, Ben çalýp oynamazsam, Nasýl ders verir öykümüz?
Adam baþýný kuyuya uzattý. Önde Yusuf arkada Züleyha ortada, tutkunun þahidi gömlek.
Adam, sordu kaburga kemiðine: Aþk, ne zaman Firavunsuz bir gün görecek?
Sosyal Medyada Paylaşın:
zeki ersoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.