Süründüðü toprakta , güneþ gibi parlayan izler býrakmadý, cinayetlerin ardýndan. Saklandý, aþk kokan nisan yaðmurlarýnda bile çýkmadý kabuðundan. Büyük yeminler etti, kitaplar hatmetti. Yutar gibi okudu. Otlarýn arasýnda, seviþmeyi , ele ele sürünmeyi unuttu. beyaz kabuklu sevgilisiyle. Kauçuk tabanlý, postallardan kaçamadý. Topraða karýþtý eti kabuðu. Et boynuzlu salyangoz! Dava adamý oldu.
(aðustos 2007 izmir)
Sosyal Medyada Paylaşın:
zeki ersoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.