MEYDAN

Nerde görsem bir haksýzý
Kalbim yanar dolar sýzý
Safi boþ ver deyver sözü
Ýþte sözüm iþte meydan.

Helal haram doldur kese
Kulak asman kutsal sese
Senle mülkün gidecekse
Ýþte mülkün iþte meydan .

Sýkýþýnca bil ki baþýn
Sofran dolsa bin bir aþýn
Olsa otuz iki diþin
Kesmez olur iþte meydan.

Þu alemden kimler geçti
Kýlýç vurup baþlar biçti
Götürdüðü gördüm hiçti
Deðmez ise iþte meydan.

Dost olunmaz hak bilmeze
Ufak tefek suç silmeze
Garibe destek olmaza
Ýþte garip iþte meydan.

Gördüðünü doðru söyle
Ayýrt olmaz köylü beyle
Eyledin mi güzel eyle
Ýþte güzel iþte meydan.

Kýsmet ise çýkar gelir
Diksen aðaç ürün verir
Aðaç kalýr insan ölür
Ýþte aðaç iþte meydan.

Ýnat etme iyi düþün
Ayna olsun sana iþin
Doðru konuþ söyle peþin
Ýþte doðru iþte meydan.

Hani hancý hani yolcu
Hani saðcý nerde solcu
Hani kaçak hani kolcu
Ýþte alem iþte meydan.

Bu düzeni kuran güçler
Göbekliler gönlü açlar
Kuþlara yem olan kuþlar
Ýþte kuþlar iþte meydan.

Bu dünyada kalan var mý
Derdi üste alan var mý
Hiç sebepsiz nalan var mý
Ýþte nalan iþte meydan.

Herkes bilir doðru yolu
Þaþýrmasa saðý solu
Dünya þaþýrmýþla dolu
Ýþte þaþkýn iþte meydan.

Ýçin bücür baþýn daðlar
Gönlün güler yüzün aðlar
Sen çözersin þeytan baðlar
Ýþte þeytan iþte meydan .

Etme bulma alem sýnar
Ýyi dostu herkes anar
Vicdan varsa bir gün kanar
Ýþte vicdan iþte meydan.

Sözde doðru iþte bozuk
Ýçim yanar vallah yazýk
Meseleyse sana azýk
Ýþte azýk iþte meydan.

Bil ki þeytan fena besler
Olur olmaz boþ hevesler
Candan eder garip hisler
Ýþte hisler iþte meydan.

Hoþ edersen bir gönülü
Gönül bahçe verir gülü
Gönül bilmez gönül ölü.
Ýþte gönül iþte meydan.

Þeker þerbet cana gýda
Sevgi sesi kalbe nida
Böyle emreylemiþ Hüda
Ýþte Hüda iþte meydan.

Þu alemden geçen bizler
Varlýðýndan kalsýn izler
Öteyi de gören gözler
Ýþte öte iþte meydan

Bir eþeðe dokuz deve
Baðlamýþlar seve seve
Ýþ mi olur döve döve
Ýþte kervan iþte meydan.

Safi durdur giden göçü
Boþ mu dolu mu bak içi
Koyun saydým çýktý keçi
Safi taný iþte dünya.

Süleyman Üstün (Safi)

Sosyal Medyada Paylaşın: