Rıhtımdaki Kayıp Aşk

kayboldum,
sensiz geçen 6 ay
dile kolay,
fakat seninle birlikte ben de yoktum.
sahilde üzerine oturup hayaller kurdugumuz o kayaliklarsa
artik tek dostum.

yoruldum,
sensizliðe çare aramaktan.
çaresizliklerle yanýp kavrulmaktan.
dalgalar yetinmiyordu sana haykýrmaktan.
hatýralar dört yanimi kuþatmýþ,
býkmýyordu bana senli günleri yaþatmaktan,
bense senin hayalinle,
o dalgalarda boðulmaktan...

iki sandelyenin zor sýðdýðý küçücük balkonda,
ne hayaller kurmuþtuk hatýrlasana.

hiçbir anýnda olmadýðýn yeni hayatýmda,
kimsesiz, ne yaptýðýmý bilmeden yaþasam da,
senli günleri haram kýlan alýn yazýmla,
savaþýyorum.
yokluðuna alýþmasý çok zor olsa da,
kaderime yenik düþüp
alýþýyorum.

arama, sorma artýk çok geç,
çünkü ben,
senin çekip gittiðin
o andan itibaren,
günden güne eriyip
yokoldum.

ben artik o herkese sorduðun ben deðilim.
nasil yaþadým sensiz bu zamana kadar,
ve nasil geçti bunca zaman yalnýz baþýma
bilmiyorum ama.

gönlümde sigaranin dumaný aldý
senin yerini,
kulaklarýmda çýnlayan sesler akdeniz,
sen degilsin ki,
ve artik sen yoksun gözlerimde,
yerine geçen en sadýk sevgili,
güneþ.
sabahlarý gelip, akþamlarý da kýzýla boyar benliðimi,
bir sonraki gün gelmeye yemin eder gibi.

hayatýmda artýk senden eser kalmasa da,
bu hayat senin eserin degil mi?
Sosyal Medyada Paylaşın: