Gülleri yoktu ama dikeni çoktu hayatimin Üzüldügüm kadar güldüm ne de olsa benim hayatim. Leylekler gibi sadece izliyordum ve artik anladim. Þu gülü olmayan hayatimin gül tomurcugu gibi ortaya ciktin. Ah be güzelim ben sana inandim. Hayatimin ilk bahari,baharimin rüzgari,rüzgarlarin tanriçasi,artik canimda dolasan bir oluk kansin..
Gün gibi dogdun karanlik gecelerimden, bekledim hep seni bekleyecegim de. Üsüdügüm anda gelecekmis gibi hayal eder isinirim. Lakin ben bekleyisler içinde kaybolsam da seni beklerken kaybolmak en güzeliymis derim kaderimde. Þimdi anlayamazsin ama hem hastalik hemde saglik gibisin. Aniden bir umut gibi yeseriverdin. Hangi servet çocuklugun güzelligini yasatabilir ki...o yüzden sen sadece bir hayaller prensesisin. Sosyal Medyada Paylaşın:
çaça0601 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.