matem gözlü bir kuðunun gözlerinden beslenirdi özlem durgun sularýn sessizliðinde düþen her inci tanesi, infial yaratýrdý bulanýk sularda… küçük bir noktadan önce halka halka sonra dalga dalga büyürdü / hasret bir kývýlcým tutuþtururdu, sönmek bilmeyen yangýnlarý…
yalnýzdý kuðu, kuþ uçmaz kervan konmaz, bir çöl gibi ýssýz gölün uçuþan beyaz kelebeði belki mutluydu önceleri, yalnýzlýk hiç koymazdý, kimsesiz yüreðine tanýþmasaydý allý turnasýyla
tüm acýlara katlanýrdý badem gözlü turnasýný beklerken gece karanlýðý, zaman suskunluðu içer ne bir dal kýpraþýr, ne de bir yel eserdi zaman zaman, çýðlýk atmak isterdi karþýsýnda duvar gibi duran daðlar olmasaydý þarký söylemek isterdi çoðu kez ayaklarýnýn altýnda oynaþan balýklara boðazýnda düðümlenen hýçkýrýk olmasaydý
ah!... ne menem þeydi þu aþk denilen illet !...
ölümü hiç yakýþtýramazdý sevdasýna sonsuza dek severdi telli turnasýný… oysa hep beklenmeyen anlarda, gelirdi son taþlar bir bir yerinden oynar toza dumana dönerdi, savrulan küller
dün gelmiþti, kýyametin muþtusu dev kanatlý , kýrmýzý gagalý leylek bacaklý bir göçmenden aþýkmýþ allýda turnasý, tellide turnasý hem de mecnunlar gibi kara bir gölün, siyah kuðusuna…
oy yýkýlasý daðlar! oy boðulasý rüzgârlar ! ne ettiniz!...neler ettiniz ! ak gerdanlý ince boyunlu narin kuðuya
.....
þimdi matem gözlü bir kuðunun gözyaþýnda saklý, kýrmýzýya boyanmýþ dünya durgun sular kaynayan kazan yer gök titreyen nalan !…
ayþe uçar 01 /01 /2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
flycan57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.