ÂDÂBI MUAŞERET
Yazarçizer adayý, adamlýk edecekse,
Önce dalar içine, kendisiyle çekiþir.
Marifet sahibinin, izinden gidecekse,
Ariflerin yanýnda, erkânýyla yetiþir.
Ýnsana özgü kavram, âdâbý muaþeret,
Olmazsa olmazýdýr, elzemdir ilelebet,
Ehli irfan olanlar, dostça eder meþveret,
Bu hallerle halleþip, bu halle de seviþir.
Muhabbet meclisinde oturup kalkanlarýn,
Hamlýðýný fark edip, piþiren insanlarýn,
Faziletle süslenip, görgüsü artalanlarýn,
Haysiyeti vakarý, hâli kal-i deðiþir.
Aþk oduyla piþmeyen, biline ki nardadýr,
“Günü gününe eþit, olanlar zarardadýr”
Her gün terakki eden, zarar deðil kârdadýr,
Medeniyetler ancak; deðeriyle geliþir.
Ýnsaný insan yapan, ne kemiktir ne ettir,
“Eþrefi mahlûk” eden; akýl, ilim edeptir.
“Bilinmezi bilmeye” ancak insan sebeptir,
Bu sýrra arif olan, binlerde bir yetiþir.
Taklidi taklit edip, aþýndýran eskiten,
Pozitif düþünemez, kurtulamaz eksiden,
Bu günlere; aslýný koruyarak eskiden,
Getiren; ne yanýlýr, ne kendiyle çeliþir.
Kamil insan deryadýr, herkes gemi salamaz,
Yüzmesini bilmeyen, sahilinden dalamaz,
Aþka düþen yaralý, kargalarla kalamaz,
Zümrüdüanka olur, Kaf daðýna eriþir.
31.12.2010…Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.