her ikisi

korkularýmý dipsiz bir kuyuya salýp sessizce,
gördüðüm rüyalara teslim ,günahým ellerimde
yüzüne baktým sadece,
görmeyi umarak kafandaki kelimeleri.

karanlýðýnda kendimi aradým el yordamýyla.
buz gibiydin,soðuk,mesafeli
bir o kadar duraðan,o kadar nemli.

her bir kývrýmýnda üþüdüm beyninin
habis bir ur gibi
þekilsiz,çirkin...
gördüklerimin dehþetiyle büyüdü gözlerim.

hayýr,ben deðildim.
ya da ’’sen’’deðildin.
ya da her ikisi.


Sosyal Medyada Paylaşın: