VAR BENİM!..
Küçümseyip hakir görme halimi;
Defter-i âlâ’da ismim var benim…
Gâhî yeryüzünde gâhi semâda;
Mahþer-i Kübrâ’da cismim var benim…
Gururlanma, güzelliðin pul olur;
Libâs giysen, geçer zaman, çul olur;
Kul dediðin Yaradan’a kul olur;
Heybetli Hîra’da hýsmým var benim…
Avcýnýn vurduðu ceylan gözünde;
Bülbülün gülüne figan sözünde;
Garibanýn ocaktaki közünde;
Yanmayan çýrada hasmým var benim…
Maral oldum avlaklarda vurdular;
Yaralarým dil ucuyla sordular;
Aþka gelip tekmil cem’e durdular;
Cümlenin gönlünde resmim var benim...
Ben sevdâyým gönül denen kafeste;
Nazlanarak verilen son nefeste;
Dile geldim "Âmin!" diyen her seste;
Defter-i âlâ’da ismim var benim…
Mahþer-i Kübrâ’da cismim var benim…
Ali ALTINLI – 30/12/2010
Saat: 15:15
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.