FARAZA
Aþký yazdý mý kimse, tarifemi sýðmýyor
Aþkýný yazan insan aþký neden yazmýyor
Aþk mý tatil’e çýktý, âþýklar mý çileden
Yoksa yok mudur kimse, o eski kabileden
AÞK
Âdem yaratýlýnca ne yoktu ki yanýnda
Verilirdi önüne ne istese anýnda
Cennet deriz illede, cenneti özleriz hep
Âdem cennette idi deðil miyiz farkýnda
Bil cümle nimetlerin hangisine hasretti
Cennette ne yoktu da o’nun canýna yetti
Kulluk makamýndaydý, eþrefiydi mahlûkun
Allah’a raðmen âdem, neden þikâyet etti
Melekler hýzmetinde, kusursuz hýzmetciler
Onundu bütün dünya, yerdeki göktekiler
Oysa mutsuzdu Âdem bunca nimete raðmen
Ne günah var ne sevap ne kiramen kâtiben
Kaç asýrdýr Ya Rabbim yaþýyorum, bahusus
Yarapbim kurtar beni, Yalnýzlýk sana mahsus
Ne olursun affeyle, yakma beni narýnda
Bana bir sýrdaþ yolla tam benim ayarýmda.
El Muciptir sýfatýn dua kabul edersin
Her þeye gücün yeter dilersin Halk edersin
Dedi Mevla âdem’e nimetlerim sonsuzdur
Ancak her ne yaratsam, Þu âdem doyumsuzdur
Biliyordu yaradan, yarattýðý bu kulun
Hayat zannettiði þey, nefsiyle oynar oyun
Meleklere bir emir verdi yüce yaradan
Âdem’e bir eþ yapýn,ondaki kaburgadan
Melekler emre uyup ve baðrýný oydular
Âdemden neþet eden kaburgayý buldular
Þekli hikmetle veren, Mevlayý muteal’a
Havva diye bir kulu yarattý ki pek ala
Baðrý kesilen âdem bir acý hissinde hem
Hem de bu acý ile sevimliydi tüm âlem
Sana hamdü senayla bin þükür olsun Yarap
Beni mesut eden þey,eder ruhumu harap
Ýlk aþkýn zuhuruydu kan gözyaþý ve sevinç
Duygular doðu yordu bu acýda mündemiç
Cenneti unutmuþtu hatta,Hüdayý âdem
Ve buna þaþýrmýþtý Melekût ve tüm âlem
Olmak böyle bir þeydi ilk defa tattý Âdem
Secde de, etmeliydi duasý oldu madem
Secdeye vardý âdem Rabbine bin þükürle
Havva kendine sanýp, tanýþtý ilk küfürle
Ve Aþk bir küfür gibi düþünce aramýza
Þeytan fýrsat bilerek tuz bastý yaramýza
Havva nadim olsa da kusur hâsýl olmuþtu
Aþk iþte bu sýrada,bizde hayat bulmuþtu
Her nimeti çürüten bir nimetti Aþk artýk
Aþk bir suç deðilse de, suç diye algýladýk
Melekler feveranla aðlýyordu semada
Bu asi kulu Allah sever bizlerden maada
Aþk öyle bir hikmetin tecellisiydi ki, ahh
Kulunu sevemeyen nasýl severdi, Allah
Bu yüzdendir her aþkýn, temelinde bin acý
Sevgilide deðildir asla aþkýn ilacý
Bu efsunlu belanýn çeperinde mahkûmuz
Bizim insanla deðil, Hak ladýr hukukumuz
Her birimiz âdemiz ya Havvayýz muhakkak
Bizde tecelli eden ya þeytandýr ya da HAK.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.