Dünyanýn dokuzuncu harikasý yanýmda,
Oynayýp duruyor, keþiflerde bulunuyor,
Ben de ona bakýp gülümsüyorum ve,
‘Ýþte dünyanýn 9. harikasý!’ diyorum…
Bende bir hareket görünce siper alýyor,
Ciddiyetini saðlamak için de sallanýyor,
Kýsa bir zaman geçince hedefine atlýyor,
Bozguna uðrasa da yýlmak bilmiyor…
Oyunu o kadar seviyor ki, acýktýðýnda,
Mamasýnýn baþýna gitse de ara veriyor,
Evde belli bir fýrtýna estirdikten sonra,
Dönüp mamasýna biraz daha güçleniyor…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.