Yaban Gülü

Üzülmene gönlüm hiç razý olmaz,
Her zaman neþeyle gül yaban gülü.
Pireye kýzýpta,yorgan yakýlmaz,
Sevenin öyle çok,bil yaban gülü.

Seven insan seni sýrtýnda taþýr,
Ellere vermemek için yarýþýr,
Güzel gözlerine gülmek yakýþýr,
Gözyaþýný hemen sil yaban gülü.

Aþkýn deryasýna dalmalýsýn sen,
Huzuru,rahatý bulmalýsýn sen,
Seven gönüllere dolmalýsýn sen,
Bir selam gönderdim al yaban gülü.

Boþver demelisin hayata bazen,
Unut olanlarý ol bir semazen,
Adýna çok kimse þiir yazarken,
Gitmek olmaz burda kal yaban gülü.

Üzülme sen üzülürüm yerine,
Hastayým ben senin o gözlerine,
Bir düþünce bende, daldým derine,
Derdime bir çare bul yaban gülü,

Uzaktan uzaða sevdim ben seni,
Koþarak giderdim bilsem yerini,
Baþka yerde heder etme kendini,
Açtým kollarýmý gel yaban gülü.

Sen olmadýn hiçbir zaman sýradan,
Bir asalet görüyorum uzaktan,
Ne muradýn varsa versin Yaradan,
Allah’a emanet ol yaban gülü.

28.05.2010
MEHMET HANÝFÝ KESKÝN arkadaþýma bu güzel þirinden ötürü tþklerimi bildiririm saygýlarýmla yaban gülü

Fadime Zünbül


Sosyal Medyada Paylaşın: