Hiç Yağdımmı Eteklerine
ne kaldý buralarda sana benzeyen
son fýrtýna izini topraða içirirken
kokunu da gittiðin yollara sürdü peþinden
ne saksýlarda bir begonya
ne de bahçede bir pembenin ahenginde
baþýmý öne eðiyorum
eline bir çay verdiðim o masa var ya
ben seni hala orda arýyorum..
güzel gözlerin geceyi içine çekerken
benden ne kadar alýyorsun uykuna bugünlerde
bilmiyorum..
ya da ne kadar daha nefretinle süpürüyor beni nefesin
aklýnda olduðum bir erken sabahda
hiç yaðdýmmý eteklerine
gittiðin günden beri tersime sýzarken
üstüme dökülen þiirlerle beraber
bana dokunup kaçan bir el hissediyorum
küçük ellerine benzeyen
kovaladýkça kaçarken
çorak dudaklarýnda bir med cezir resmi görürdüm
þaþkýn tebessümlerle çakýþýrken bakýþýmýz
iþte o zaman
seni ne kadar sevdiðime þahit olur
sana aþkýmý haykýrýrdým
boynuna gezinirken soluklarým
merdivenlere serilirdim
bilirim
her sabah rüzgarýnda yüzümü yýkayarak
senin affýnla arýnýrdým
ne zaman ellerim cebimde kapansam avuçlarýna
tadýný yanaðýma býrakýp
kendini bana baðýþlardýn
bana hiç kötü gözle bakmadýn ya..
bu yokluða
bundan isyan ediyorum
hadi
bir zeytin dalý yolla bana
ya da bir selam
ben seni
hâlâ çok seviyorum
Faruk Civelek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.