GÖNÜL SOFRASI!..

Bir kuzu çevrilse yanýnda pilav;
*Þebidin içine sarýp da yesem…
Fýrýndan çýkýnca köy ekmeðinin;
Karnýný ortadan yarýp da yesem…

Nohutla, kuruyu ortaya koysak;
Soðaný el ile bir güzel soysak;
Hoþafla, ayraný içerek doysak;
Yaren sofrasýna varýp da yesem;

Tavukla, köfteyi dizsem sýraya;
Dolmayla, böreði koysam araya;
Külbastý piþtiyse, sakla oraya;
Pekmezi, tahinle karýp da yesem…

Turþuyu getirin kalmasýn zorda;
Pirzola hoþ olur ateþte, korda;
Baklava, revani beklesin orda;
Dilberdudaðýný sorup da yesem…

Mantýya yer açýn gelsin sini’de;*
Höþmerim öldürür seni, beni de;
Yemeyen olursa daha yeni de;
Beklesem sütlacý durup da yesem…

Ýsot’a, bibere dokunma dille;
Fýrýndan çýksaydý nar gibi kelle;
Adet bu mutlaka bölünür elle;
Çatalý, kaþýðý yorup da yesem…

Karnýný doyurdu köþede kedi;
Halimi görenler “Aç mýsýn” dedi;
Yanýmda oturan sofrayý yedi;
Hýnzýrýn eline vurup da yesem…

Ali ALTINLI – 29/12/2010
Saat: 12:56

**Sini – Zini: Tepsi, Sofra Tepsisi.
**Þebit: Yufkadan yapýlan köy ekmeði.

Sosyal Medyada Paylaşın: