hüznün rengi...............

aþýlmaz duvarlarýmýn ýssýzlýðýnda,
budanýrken umutsuz yarýnlarým
geceler rüyanýn þakaðýna dayar
namluda yivlenen umutsuz düþleri.......

terkedilmiþ þehrin çýkmaz sokaðý,
kaldýrýmlarýnda arþýnlar saf duygularýn,
güneþ yüzü görmemiþ hüzün rengini......

apansýz bir yalnýzlýðýn,
vakur duruþuna bürünür ruhum......

yalnýzlýðýmý avutur buruk bir hayal......


ve sen gece;
þehirleri esir edeli düþlerimde
yüreðimde korlanan yarýnlara güneþ doðar
bir martýnýn gözyaþýnda ýslanýr sensizliðimin kuytusu.........



kýyý ege köylüsü-------


Sosyal Medyada Paylaşın: