unutmak ve unutulmak.....

saf’tý sevdan benim,

umarsýz çýkarsýz......



hesapsýz/çýkarsýz sevdim "o" nu,

yüzünü görmeden,sesini duymadan,

saf’tý sevdam benim,

onu "o" olduðu için sevdim..

olmasýný istediðim biri olduðu için deðil..

hayatýn karalarýna inat,

tertemiz bir sevdayla sevdim "o" nu.....

"o"nunda beni böyle sevmesini umarak,

olmasýný istediði biri olarak deðil,

olduðum gibi severek.....

ve;

sevdi "o" da en saf’ýndan.....



ama;

olmadý gelmedi sonu bu sevdanýn..!!!!



ne hayallrimiz tutabildi bizi brbirimizde,

nede "o" saf sevgimiz....

sarardý hayallerimiz,umutlarýmýz,

hafif bir yelde kopuverdi yüreklerimizden..



ama ben;

ne kadar üzgün olsamda,

asla piþman deðilim...

ben "o"nu sevmiþ olmayý çok sevdim......



dönüp baktýðýmda ardýma,

içim acýyacak,sýzlayacak biliyorum,

belki zamanla artacak,

dahada çok acýyak dinmeyecek.....



þimdi;

"o" bana çok uzak, hatta soðuk,

biliyorum ki;

unutmamý istiyor benden kendisini...



evet;

belkide,

unutmak, unutulmak istiyor......



ama;

unutmanýn ve unutulmanýn ne acý olduðunu bilmeden...........



kýyý ege köylüsü---------------

Sosyal Medyada Paylaşın: