Gözyaþlarýmdan akan yaþ gibi Süzülüyor puslu camlardan yaðmur Seni beklerken hüzün sarar içimi Her yaðmurdan sonra Göremeyince seni
Sensiz aðladýkça Karýþýyor gözyaþlarým Yaðan yaðmur sularýna Acý veriyor bana yalnýzlýk Yüreðim de hisetiðim kadar Sende hisede bilsen içimdeki acýyý Uzakta da olsan seslenseydin bana Canýmý bile verirdin senin yoluna Benim sevdiðim kadar sende sevseydin beni
Geceler hüzün geceler yalnýz Geceler karanlýk geceler sessiz Geceler ýzdýrap dolu olmazdý bana
Güne uyandýðýmda her sabah Gözlerimden akan yaþlar süzülüyor yüreðime Öylesine hasretim ki sana Feryadým yükseliyor gök yüzüne Karþýki daðda yavrularýyla uykuya dalan Kýnalý keklikler bile uyanýyor Feryadýma
Senden ayrýldýðým gün Ben yaðmurda yürürken yalnýz ve tek baþýma Yaðan yaðmur kokan toprak kokusu Ýçimi kaplayan hüzün Aldý götürdü beni Hüzünlere boðuldu yüreðim Seni anlatýrken gökteki kara bultlara Ben aðladýkça Yaðan yaðmur sularýný yudumlarken içime Birden bire hüzün düþtü içime Her yaðmurdan sonra sen gelirsin aklýma Dökülür gözlerimin yaþý karýþýr yaðmur sularýna Akar gider gözyaþlarým bulamam yinede seni Kalýrým hüzünümle yalnýz ve tek baþýna... Hüseyin yanmaz 27/12/2010 Sosyal Medyada Paylaşın:
Tercanlı24 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.