AYŞEM..

Ayþem

G ül gonca verdi tan aðartýsýnda,jale de ki katreye nötr olmayayým diye,
A þk ile vereceksen bad-ý sabahla,mutedil olmasýn ateþli bir buse yolla!
R ayihasýný,aya’larýma býraksýn,afi’li esmerimden içimde bir od yaksýn,
A ldým kabul ettim! Anka kuþumsun,hoþ gamzelerinle gülüþünle iki gözümsün.
G onca gülümsün iremde bülbülümsün,seni kaybedemem sen bir ömürsün…
Ö zge malým,hilal kaþýmsýn kirpiðinden eþkýný döktüren tamularda sürünsün;
Z er,çamurda dahi,bil ki pahadýr,”Ali” bilir kuyumu ama us’u ömre zarardýr
L akin suyun berraklýðý aklar,kýymetli zer’i! Ortaya çýkan aþk ile ipeka dýr
Ü zülür,yüzü yoktur,gönlü gözü toktur,iþlediði cürmü çoktur! ..
M ali-hülya sardý seri elde olmadan; Devinim gerekli vade dolmadan
A y Haným,anla leb’lerden dökülen nedamet hissimi,kalbimi al gönül kýrmadan! ..
Y anýldým,hayale aldandým! Ahu gözlerini beyhude nazarsýz býraktým…
Þ imdi yadýmda,ruhumda,bedenimdesin tüm ruhunla içimdesin…
E l alem kötü bilsin beni; gadan bana gelsin,sen yiðit kadýným “arlý zevcemsin”
M anzumelerin en güzeli,naatlar sana gelsin “SENÝ SEVÝYORUM”
… söyleyemedim,içimdeki ukdemsin…! ! AYÞEM.

Ali Ýhsan Ulusam
ULA/MUÐLA
ULA cezaevi..
ÇOCUKLARIMIN ANNESÝNE ithafýdýr. (akrostiþ þiirdir) 05/02/2006
Sosyal Medyada Paylaşın: