Gün olur çarpar yüreðin, Ökseye tutulmuþ Minik bir serçe gibi. Hiç bekemediðin bir zamanda Boþ bulunur kapýlýrsýn hesapsýzca.
Hani, Karanlýkta kaybolmuþsun da O el çekip çýkarmýþ gibi gelir. Seni düþtüðün dehlizlerden. Ya da öyle sanýrsýn.
Sýcaktýr o el Tutarsýn tüm saflýðýnla. Ýþte dersin, öbür yarým. . Daha sýký sarýlýrsýn o ele Ömrünün sonbaharýndaysan hele. Bir masaldýr yaþadýðýn Sen; Binbir gece masalý zannedersin Aslýnda, Kýsa metraj bir filmdir Yaþadýklarýn.
Yalan çoðalýp sevgin azadýðýnda. Kahramanýnýn ,aslýnda Kötü bir oyuncu olduðunu Maskesi düþtðünde anlarsýn...
Ve Bir varmýþ bir yokmuþ olur Kýrýk dökük umutlarýn. Önce can çekiþir duygularýn Sonra ; Buruþturup avuçlarýn arasýnda Kirli bir mendil gibi Usulca Kör bir kuyuya atarsýn.
Ve oyun bitmiþtir artýk Iþýklar söner, ’Perde! ’ dersin...…
Birgül KIZILKAYA 29.11.2010 ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
KORDELYA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.