ORMANLAR YANIYOR !...
Oturup aðlasam yanan dalýna!..
Tutuþmuþ petekten akan balýna;
Zümrütten yapraklar yeþil halýna
Gözyaþým çare mi? Bilmem ki Yarab.
Kurudu çaðlayan billur pýnarlar;
Yok oldu asýrlýk koca çýnarlar!
Kovansýz kaldýlar öksüz arýlar...
Gözyaþým çare mi? Bilmem ki Yarab
Cümbüþü kesilen ,coþkun kuþlara;
Perisi yok olmuþ pembe düþlere!
Ýnsanlýk ayýbý zalim iþlere!!
Gözyaþým çare mi? Bilmem ki Yarab.
Ne kadar kýrýlsam yakan ellere..
Bir vatan karýþýr gider sellere!
Tutuþmuþ dallarý verdik yellere?!
Gözyaþým çare mi? Bilmem ki Yarab.
Semayý sararken kara bulutlar
Sincaplar yuvada kavruldu kurtlar
Tarumar olurken kuþlara yurtlar
Gözyaþým çare mi? Bilmem ki Yarab.
Benimle aðladý çamlar meþeler
Aleve yem oldu eski neþeler
Bizimdi el oldu zümrüt köþeler
Gözyaþým çare mi? Bilmem ki Yarab
Giden gitti gelmez aðlamak boþa!
Sývayýp kollarý baþlayýp iþe;
Yeniden yurt yapalým, her kurda kuþa.
Elbet çare deðil aðlamak Yarab.
Süleyman ÜSTÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
ümit ışığı 2010 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.