Aramasan da, söylerdim aðlayarak, seni beklediðimi gamzendeki gül, bozdu dilimde ki, ezberimi demek ki; böyle oluyormuþ, aþklarýn en içlisi.
Beklediðim sokakta, bir çocuk aðlýyor kucaðýnda oyuncaðý, adý dila sende mi gördün? yanaklarýnda günbatýmý, yýldýzlý bir geceden sýzýyor, coþarak, akan bir su gibi gözleri ýslak unutup gitmiþ, eski günlerini.
Aramasan da, söylerdim mavi gökteki göçmen kuþlar, senden yana varacaklarý ülkeye, yayýlmýþ telaþlarý ne zaman seni düþünsem, adým ayrýlýk oluyor ah! þu hatýrlamak olmasa, eski günleri.
Nuri Daðdelen Özdere-Ýzmir 18.12.2010 Saat:14
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.