Bilinmezliğim...

Bilinmezlikteyim,
Ne kendimi, ne de kendimdekileri...
Her tarafým siyah, hüzün boþluðu...
Iþýðým, bilinmezlik...

Boynuma saplanan her acý,
Ölüme yaklaþtýðým her dakika,
Saklý duran bir tohum gibi:
Bilinmezlikteyim...

Yürüdüðüm yollarda,
Her selamlaþtýðýmda;
Bir tek cevabým olabiliyor:
Hep istediðim gibi, tam yeri;
Her þeyde bilinmezlikteyim...

Evet, yokluðum yokluðundanmýþ,
Her yolumdaki sonun, sonummuþ aslýnda...
Bunu ben deðil sen söylersin!
Bilinmezlikteyim, daha ne beklersin?



Sosyal Medyada Paylaşın: